Therapie resistentie bij Lyme/borreliose door Biofilms

In de medische wetenschap komen de onderzoekers er steeds meer achter waardoor therapie resistentie van bacterieën ontstaat. Naast het ongevoelig worden van de bacterie op antibiotica bestaat er ook het fenomeen biofilm. Therapie resistentie bij Lyme / borreliose door biofilms is in de praktijk niet ongebruikelijk.

Maar wat zijn biofilms eigenlijk? Biofilms zijn colonies primitieve bacterieën die vaak uit verschillende soorten bestaan. Een aantal van deze bacterieën hebben de mogelijkheid ontwikkeld om schadelijke stoffen via een efflux pompsysteem weg te pompen. Dit houdt in dat als er een bedreigende stof bij de bacterie binnendringt hij deze via verschillende afvoerkanalen weer uit de celwand kan pompen.  Hierdoor blijft de celkern beschermd en is er therapie resistentie tegen vernietigende stoffen.

Als colonies zich gaan samenvoegen wordt het oppervlak van de efflux pomp verhoogd waardoor een aanval sneller kan worden afgeslagen. Bacterieën die geen efflux pomp hebben kunnen zich verbergen in de colonies en worden door de andere bacterieën dan beschermd tegen een aanval van of antibiotica / chemische stoffen of tegen afweerstoffen van het lichaam zelf.

Volgens de laatste berichten zou de borrelia zelf ook gebruik maken van een efflux pomp mechanisme. Wat op zijn beurt weer kan inhouden dat antibiotica soms in extreem hoge dosis pas effectief kan zijn. Ook heeft de borrelia de mogelijkheid zijn DNA aan te passen aan de gastheer waardoor er ook weer een therapie resistentie kan ontstaan.

In mijn praktijk kom ik ook vaak biofilms tegen en moet zeker in de behandeling worden meegenomen. Tot op heden kom ik de meeste biofilms tegen bij patiënten met een acute infectie en bij patiënten welke net een antibiotica kuur hebben gekregen.
Dit zijn met name de twee momenten dat de bacterieën worden bedreigd door antistoffen vanuit het lichaam of door chemische interventie d.m.v. antibiotica.

Dr. Eva Sapi heeft in het verleden al veel onderzoek gedaan naar Biofilms en heeft daar al meerdere lezingen over gegeven bij verschillende ILADS (International Lyme And Associated Diseases Society) congressen. (artikel Dr.Eva Sapi). Ook Dr. Alain MacDonald is geen onbekende als het gaat om biofilms en therapie resistentie, hij heeft zich met name gespecialiseerd in alzheimer, biofilms en Lyme

In de praktijk blijken bepaalde natuurlijke middelen erg effectief tegen de vorming van biofilms. Hier moet men denken aan enzymen uit plantenextracten bv. papaya, ananas en mango. In principe hebben we het hier dan over eiwitsplitsende enzymen. Deze voorkomen dat bacterie-colonies aan elkaar kunnen gaan kleven en zo een geheel vormen. Ook is er al aardig wat wetenschappelijk onderzoek naar enzymen welke ontstekingsreacties verminderen en oplossen.

Wat blijkt is dat enzymtherapie bij gewrichtsontstekingen erg goed kan helpen! Er wordt niet nader gespecificeerd wat de oorzaak van de gewrichtsontstekingen is. Dit is een onderbouwing van het verhaal van Dr. Eva Sapi, Dr. Cowden en Dr. Klinghart welke allen enzymen inzetten om biofilms tegen te gaan en zo therapie resistentie proberen te voorkomen. Dr. Klinghart zet zelfs bijengif in om deze colonies af te breken, ontstekingen te remmen en het immuunsysteem te activeren.