Lyme en MS – Een gedeelde bacteriële oorzaak?

Enkele recente speculaties over de mogelijke bacteriële oorsprong van MS (Multiple Sclerose) richt zich op een bacterie die verband heeft met de Borrelia burgdorferi (de ziekte van Lyme bacterie ), genaamd Borrelia mylophora. Deze naam is niet opgenomen in de medische literatuur.

Het onderzoek naar deze bacteriën is grotendeels het werk van Dr Hoekstra, een microbioloog. Zijn hypothese is dat de myeline schede die de zenuw beschermd, vernietigd wordt als het lichaam een invasieve bedreiging van bacteriën detecteert en een leger van immuuncellen activeert om de infectie uit te roeien. Hoekstra geeft aan dat de  “B. mylophora een extreem hoge voorkeur voor de myeline schede heeft. “Hij houdt er zelfs van”.  Zoektochten in de belangrijkste medische databanken geven geen melding van deze bacterie, hoewel er een aantal onderzoeken zijn gepubliceerd over de link tussen Lyme neuro-borreliose en MS.

Vincent Marshall was misschien één van de eerste onderzoekers die veronderstelde dat MS een chronische ziekte van het centrale zenuwstelsel was welke veroorzaakt kon worden door een spirocheet zoals de Borrelia burgdorferi. Zijn artikel uit 1988 gepubliceerd in het blad Hypothesis verwees naar een eerder artikel uit 1954, waarin gekeken werd naar de bacteriële etiologie voor MS, gebruikmakend van zilverkleuringen in zenuw leasies, en dierlijke isolatie van de laesies veroorzakende bacterie. Marshall geeft in zijn artikel aan dat als zijn hypothese correct is, de demyelinisatie van het zenuwstelsel behandeld kan worden met hoge dosis antibiotica welke de bloed-hersenbariëre kunnen passeren en het centrale zenuwustelsel kunnen bereiken alsook de mogelijkheid biedt tot het maken van een vaccin.

 

Is een infectie met de ziekte van Lyme zeldzaam bij MS patiënten?

Echter, een andere onderzoeker volgde Marshall’s artikel een jaar later op met een gedetailleerd artikel  over de lage hoeveelheden Lyme antistoffen die werden gevonden in het bloed van MS patiënten. 1/89 gedefinieerde MS patiënten waren positief op antistoffen tegen de Borrelia tegenover 2/11 niet-MS patiënten die positief werden bevonden op Borrelia antistoffen (Coyle, 1989). Coyle concludeerde hieruit dat een infectie met de Borrelia burgdorferi zeldzaam is bij MS en dat de differentiaal diagnose van de ziekte van Lyme onwaarschijnlijk is voor MS. Coyle (et al, 1993) vervolgde zijn eerdere onderzoeken over de significantie van positief serologische bevindingen bij MS -patiënten voor Borrelia antilichamen. Deze studie vond dat 19/283 patiënten in een MS kliniek positieve bloedtesten hadden of een grensgeval waren voor de Borrelia bacterie. Bij een opvolgende anti-lichamen test werden nog 11 patiënten seropositief bevonden voor Lyme.

Het cerebrospinale vocht van tien van deze patiënten was onderzocht waarbij de helft geen bewijs gaf voor Borrelia antilichamen in het ruggenmerg. Coyle en zijn mede onderzoekers concludeerde dat één enkele positieve bloedtest voor Borrelia antilichamen bij MS patiënten die geen schijnbare klachten van infectie hadden, onwaarschijnlijk een indicatie kon zijn voor neuro-borreliose. De betrouwbaarheid van de testmethode in deze studies, zoals met elk onderzoek welke gebaseerd is op de ELISA en Western blot methode, mag vraagtekens oproepen. Maar de houding dat de ziekte van Lyme en MS geen connectie hadden werd sindsdien wijd verspreid.

 

Verdeling van MS en Lyme gevallen

In een schrijven in 2002, nam Fritsche deze ideeën, over de oorzaak van MS symptomen en keek naar de geografische en seizoensgebonden relatie tussen MS en sporadische schizofrenie.

Het bleek dat er een significant aantal overlappende gevallen was van schizofrenie, MS, en de verdeling van Ixodes ricinus teken die de ziekte van Lyme in Europa verspreiden. Fritzsche observeerde dat gematigde temperatuur klimaten een hoger aantal infecties had van teken besmet met de Borrelia garinii, en dat dit infectie aantal overeen kwam met de verdeling van MS gevallen.
Bovendien merkte Fritzsche op dat nieuwe excessen van MS en die van schizofrenie negen maanden uit elkaar lagen. Dit suggereerde dat ze verband hielden met de activiteit van de Ixodes ricinus teek in Europa op het moment van zijn conceptie en geboorte. Ook in de VS werden deze negen maanden clusters van MS en schizofrenie gevonden wat de activiteit van de Ixodes pacificus en de Ixodus scapularis geboortecyclus weerspiegelden. Beide zijn ziekte van Lyme veroorzakende teken. Fritzsche spreekt hierin ook zijn bezorgdheid uit over de mogelijke overdracht van de ziekte van Lyme van moeder op kind tijdens de zwangerschap, alhoewel officiële richtlijnen nog steeds volhouden dat de ziekte van Lyme niet besmettelijk is.

 

 

Bron:

//www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15617845

//www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12537588

(vertaald) //lymediseaseguide.org/lyme-disease-ms-bacteria-cause

Referenties

Martin R, Gran B, Zhao Y, Markovic-Plese S, Bielekova B, Marques A, Sung MH, Hemmer B, Simon R, McFarland HF, Pinilla C., Moleculaire mimicry en antigeen-specifieke T-cel responsen in multiple sclerose en chronische CNS ziekte van Lyme. Martin R, Gran B, Zhao Y, Markovic-Plese S, Bielekova B, Marques A, Sung MH, Hemmer B, Simon R, McFarland HF, Pinilla C., Molecular mimicry and antigen-specific T cell responses in multiple sclerosis and chronic CNS Lyme disease. J Autoimmun. J Autoimmun. 2001 Mei, 16 (3) :187-92. 2001 May;16(3):187-92.

Marshall V., Multiple sclerose is een chronische centrale zenuwstelsel aangetast door een spirochetal agent. Marshall V., Multiple sclerosis is a chronic central nervous system infection by a spirochetal agent. Hypothesen. Hypotheses. 1988 Feb; 25 (2) :89-92. 1988 Feb;25(2):89-92.

Fritzsche M., geografische en seizoengebonden correlatie van multiple sclerose tot sporadische schizofrenie. Fritzsche M., Geographical and seasonal correlation of multiple sclerosis to sporadic schizophrenia. Int J Health Geogr. Int J Health Geogr. 20 december 2002, 1 (1): 5. 2002 Dec 20;1(1):5.

Coyle PK., Borrelia burgdorferi antilichamen in patiënten met multipele sclerose. Coyle PK., Borrelia burgdorferi antibodies in multiple sclerosis patients. Neurology. Neurology. 1989 juni, 39 (6) :760-1. 1989 Jun;39(6):760-1.

Trojano M, Paolicelli D., De differentiële diagnose van multiple sclerose: classificatie en klinische kenmerken van relapsing en progressieve neurologische ziektebeelden. Trojano M, Paolicelli D., The differential diagnosis of multiple sclerosis: classification and clinical features of relapsing and progressive neurological syndromes. Neurol Sci. Neurol Sci. 2001 november, 22 Suppl 2: S98-102. 2001 Nov;22 Suppl 2:S98-102.

Brinar VV, Habek M., Rare infecties nabootsen MS. Brinar VV, Habek M., Rare infections mimicking MS. Clin Neurol Neurosurg. Clin Neurol Neurosurg. 2010 Sep; 112 (7) :625-8. 2010 Sep;112(7):625-8. Epub 2010 mei 2. Epub 2010 May 2.

Todorovic L, Ibisevic M, Alajbegovic A, Suljic-Mehmedika E, Jurisic V., Bilaterale retrobulbaire neuritis optica als eerste tekenen van de ziekte van Lyme. Todorovic L, Ibisevic M, Alajbegovic A, Suljic-Mehmedika E, Jurisic V., Bilateral retrobulbar optic neuritis as first signs of Lyme disease. Med Arh. Med Arh. 2008, 62 (2) :117-8. 2008;62(2):117-8.

Coyle PK, Krupp LB, Doscher C., Betekenis van reactieve Lyme serologie bij multiple sclerose. Coyle PK, Krupp LB, Doscher C., Significance of reactive Lyme serology in multiple sclerosis. Ann Neurol. Ann Neurol. 1993 november; 34 (5) :745-7. 1993 Nov;34(5):745-7.

Fritzsche M., chronische Lyme-borreliose aan de basis van multiple sclerose-is een kuur met antibiotica haalbaar? Fritzsche M., Chronic Lyme borreliosis at the root of multiple sclerosis–is a cure with antibiotics attainable? Med Hypotheses. Med Hypotheses. 2005, 64 (3) :438-48. 2005;64(3):438-48.

Lana-Peixoto MA., Multiple sclerose en positieve Lyme serologie. Lana-Peixoto MA., Multiple sclerosis and positive Lyme serology. ARQ Neuropsiquiatr. Arq Neuropsiquiatr. 1994 dec; 52 (4) :566-71. 1994 Dec;52(4):566-71.